به افتخار ماه تاریخ سیاه، ما مفتخریم که دوریا رابینسون، مدیر اجرایی آن را در اختیار داریم شیب شهری. دوریا سهم قابل توجهی در مبارزه برای عدالت زیست محیطی و حاکمیت غذایی داشته است و به ایجاد یک محیط یادگیری مثبت برای جوانان ریچموند کمک کرده است. پروژه‌های او در Urban Tilth شامل کمک به بازسازی راه سبز ریچموند، توسعه مزرعه ریچموند شمالی، مزرعه تا جدول CSA، و همکاری با اتحاد عدالت اقلیمی برای ایجاد یک گذار عادلانه به آینده‌ای سازگار با آب و هوا است.
می‌توانید درباره خودتان و نقشتان در فیلم Urban Tilth بگویید؟
من تقریباً 13 سال است که مدیر اجرایی Urban Tilth هستم. Urban Tilth یک سازمان غیرانتفاعی محلی است که بر اطمینان از دسترسی همه در ریچموند به غذاهای سالم تمرکز دارد. ما همچنین تلاش می‌کنیم تا ساکنان ریچموند، به‌ویژه جوانان، را دوباره به زمین متصل کنیم و به آنها یاد دهیم که چگونه در شیوه‌های پایدار مشارکت کنند.
Urban Tilth چه تأثیری بر جامعه داشته است؟
احساس می‌کنم تأثیر بزرگی فضا را تغییر داده است. ما شش باغ اجتماعی و مدرسه در سراسر ریچموند داریم. ما فضاهای خالی را به پناهگاه‌های زنده و زنده تبدیل کرده‌ایم که در آن مردم جمع می‌شوند و غذای سالم در حال رشد است.
تأثیر حتی بیشتر این فرصت برای جوانان است تا خود را توسعه دهند و به این فکر کنند که چگونه می توانند تأثیر مثبتی بر جوامع خود بگذارند. خروجی کاری که این جوانان انجام می دهند، غذای واقعی است که به خانواده می رسد و زندگی آنها را بهبود می بخشد. این جوانان که با چالش های متعددی روبرو هستند، می توانند تاثیر مستقیم و مثبتی بر جامعه خود داشته باشند. من فکر می کنم که قیمتی ندارد.
چرا بازسازی مسیر سبز ریچموند پروژه مهمی بود؟
شخصاً در بزرگ شدن، این مسیری بود که برای رسیدن به خانه مادربزرگم طی کردم. در آن زمان، فقط خطوط ریلی فرسوده بود که همه جا زباله بود. گرین وی همچنین یک خط تقسیم بین مناطق مرکزی و جنوبی باند بود. احساس می کرد جایی است که باید درمان شود. اعضای جامعه آن فضا را پرورش دادند تا آن را به مکانی زیبا و سالم تبدیل کنند، فقط به نظر می رسید که باید انجام شود. به جای اینکه یک خط جداکننده باشد، به محلی تبدیل شده است که مردم در آن جمع می شوند و چیزی را با هم به اشتراک می گذارند.
چگونه با اتحاد عدالت اقلیمی درگیر بوده اید؟
Urban Tilth عضوی از اتحاد عدالت آب و هوا از سال 2017. ما از نزدیک بر روی ابتکارات برای حاکمیت غذایی کار می کنیم و از ابتکارات انتقال عدالت مبتنی بر جامعه در سراسر ایالات متحده حمایت می کنیم. همچنین نقشی در سرمایه گذاری مجدد در قدرت ماابتکاری که هدف آن کاهش تغییرات آب و هوایی با قرار دادن قدرت اقتصادی در دستان جوامع مردمی است. این ابتکار به دنبال توانمندسازی است جوامع حصاری سرمایه گذاری در فناوری و شیوه های سازگار با آب و هوا به روشی عادلانه از نظر اجتماعی و اقتصادی.
چگونه بزرگ شدن در ریچموند بر دیدگاه شما نسبت به عدالت محیطی تأثیر گذاشته است؟
من اینجا در ریچموند بزرگ شدم و پنجره اتاقم به پالایشگاه شورون نگاه می کرد. فکر می‌کردم این طبیعی است، اما وقتی بزرگتر شدم، متوجه شدم که هر جامعه‌ای منبع عظیمی از آلودگی در حیاط خلوت خود ندارد. عمدتاً جوامع فقیر، سیاه‌پوست و قهوه‌ای در سراسر ایالات متحده با این مسائل بی‌عدالتی زیست‌محیطی سر و کار دارند. هیچ جامعه ای قربانی نباید وجود داشته باشد که به طور نامتناسبی با آلودگی و اثرات بهداشتی مقابله کند. انسان ها موجودات خلاق و درخشانی هستند و ما جایگزین های بسیار پاک تری نسبت به سوزاندن سوخت های فسیلی پیدا کرده ایم. ما باید انتخاب بهتری داشته باشیم.
چرا تصمیم گرفتید بخشی از جنبش اقدام اقلیمی شوید؟
سال‌ها پیش، صحبت‌ها در مورد کشورهای جزیره‌ای که با افزایش سطح دریا و خرس‌های قطبی روی کوه‌های یخی کوچک تهدید می‌شوند، انتزاعی بود. تغییرات اقلیمی پس از این که این شانس را داشتم که مسیرهایی را با پروژه عدالت و محیط زیست نسل جنبش رد کنم و در یکی از محل سکونت آنها در مرکز هنرهای غربی و بوم شناسی شرکت کردم، به طرز دردناکی برایم روشن شد، جایی که ما یک هفته در مورد مکانیک و رانندگان یا تغییر اقلیم یاد گرفتیم. اکنون، سال‌ها بعد، همانطور که پیش‌بینی شده بود، ما شاهد تأثیرات مستقیم تغییرات آب و هوایی در جوامع خود هستیم، جایی که هر سال گرم‌ترین سال، بزرگترین طوفان و طولانی‌ترین فصل آتش‌سوزی است. در یک نقطه، من عقب نشینی کردم و متوجه شدم که این طوری نیست که قرار است باشد.
ما باید جامعه و اراده سیاسی ایجاد کنیم تا بگوییم آنچه که با سوخت های فسیلی انجام می دهیم، ما و سیاره ما را نابود می کند. ما باید مطمئن شویم که همه کسانی که با آنها ملاقات می کنیم، تغییرات آب و هوایی را درک می کنند تا بتوانند از گذار به جایگزین های سالم مانند باد و خورشید حمایت کنند.
تلاقی مبارزه برای برابری نژادی با عدالت آب و هوا را چگونه می بینید؟
نقطه تلاقی بی عدالتی زیست محیطی و بی عدالتی اجتماعی اقتصاد است، این دو بی عدالتی بخشی از همان ماشینی است که سود را مقدم بر مردم و کره زمین می کند. بسیاری از رنگین پوستان کم درآمد در شرایطی به دنیا می آیند که باید با مسائل زیست محیطی مانند کیفیت بد هوا، آب مسموم، و شرکت هایی که سیاست های محلی را دستکاری می کنند، مقابله کنند. من معتقدم که بی عدالتی محیطی یکی از عوامل تداوم اعتیاد، خشونت و افسردگی است. ما به عنوان انسان باید اولویت‌های خود را مجدداً ارزیابی کنیم و فرهنگ خود از جمله اقتصادمان را حول آنچه که بیشترین اهمیت را دارد و به اعتقاد من کیفیت زندگی برای همه مردم و کره زمین است، جدیدتر کنیم.
رنگین پوست بودن در فعالیت های زیست محیطی به چه معناست؟
سابقه طولانی فعالیت های زیست محیطی در جامعه سیاه پوستان وجود دارد. بسیاری از جنبش عدالت زیست محیطی ریشه در تجربه سیاهان در جوامع کم درآمد داشت. اغلب این جوامع رنگین پوست هستند که در درجه اول و بدترین آسیب های زیست محیطی قرار می گیرند. به خصوص اکنون ضروری است که رنگین پوستان بتوانند خود را در این جنبش ببینند و بتوانند راه حل های انتقال عادلانه واقعی را پیش ببرند و از خود و سلامت خود دفاع کنند.
برای دستیابی به جهانی عادلانه تر، بر چه موانع کلیدی باید غلبه کرد؟
ما باید این ایده را بپذیریم که "دور" وجود ندارد. این واقعیت را بپذیرید که همه چیز از زباله گرفته تا آلودگی در محیط زیست باقی می ماند و جوامع انسانی و غیر انسانی را تحت تاثیر قرار می دهد. ما باید برای کل چرخه زندگی هر چیزی که ایجاد می کنیم پاسخگو باشیم. ما باید واقعاً باور داشته باشیم که ما مسئول رفاه کودکانی هستیم که نمی‌دانیم و هنوز به دنیا نیامده‌اند، فرقی نمی‌کند چه شکلی هستند یا از چه کسی آمده‌اند. وقتی همه ما از این جهان بینی استقبال می کنیم، می توانیم اقتصاد، روابط اجتماعی خود را بازسازی کنیم و جهانی را ایجاد کنیم که همه ما برای پیشرفت به آن نیاز داریم.
